Voor mijn master Resha Cuhfus: leraar, vriend en broer.

 

Halverwege jaren 90, had ik een praktijk als magnetiseur en was ik op zoek naar antwoorden.

Ik wilde begrijpen waarom ik bepaalde dingen kon voelen en hoe het mogelijk was dat ik daar een invloed op had.

Ik las boeken, sprak met collega's, verdiepte me waar ik kon, las ook over Reiki en dat sprak me aan.

Toch vond ik nog steeds géén heldere uitleg.

Via een vriendin van mijn vrouw, kreeg ik een telefoon nummer toegespeeld.

Het was van een Reiki leraar (Resha Cuhfus).

Zij vertelde dat het een hele bijzondere man was.

Uiteindelijk besloot ik om te bellen.

We hadden een uitgebreid gesprek aan de telefoon en gelijk een klik.
Hierop volgde een afspraak.

 

Ik kan het me nog goed herinneren.

De voordeur van de flat stond open en éénmaal op de verdieping aangekomen ging de voordeur al open.

Met handen in gassho houding werd ik begroet: 'amituofo Marcel'.

Wat betekent 'ik groet het licht in jou'.

Resha kijkt naar je mooie kanten en met de donkere daar kan je wat mee.

 

Er brandde een kaars in de gang, hij vertelde me dat dit symbolisch was,

zodat ik de weg naar huis kon vinden, op het pad wat ik bewandelde.

Op een vreemde manier herkende ik hem.

Daar stond een man die licht en liefde uitstraalde.

Het was zo mooi, ik was geraakt tot diep in mijn hart.

Die eerste avond hebben we tot diep in de nacht gesproken met elkaar.

 

Hij vertelde over Reiki en dat het een levenswijze was.

Dat Reiki je kon ondersteunen en dat je met Reiki niet alleen je handen oplegde.

 

Hij vertelde dat we alle antwoorden in ons hebben.

Dat het universum in en om jou heen is!

Dat we kunnen putten uit het collectieve bewustzijn.

Ik sprak, hij luisterde, hij sprak ik luisterde.

Wat bizar is, dat onze levensloop overeen kwam.

Tijdens het gesprek en zijn uitleg wist ik 'dit is de master die ik zoek'.

 

Resha vroeg mij: 'wat is je bedoeling?'.

Ik antwoordde: 'master worden'.

Hij glimlachte en zei: 'welkom thuis bij jezelf!'.

 

Sinds die dag ben ik niet meer van zijn zijde geweken.

Resha heeft mijn leven veranderd.

Hij heeft me geholpen om door veel uitdagingen heen te gaan.

In die tijd had ik een agressieve houding, hij veroordeelde me niet.

Ik zie hem nog zitten, hij keek me aan en zei: 'wat mooi, je hebt een overschot aan energie'.

Probeer om die energie anders te richten.

Nu is die agressie mijn kracht in het les geven.

Als een leerling iets niet begrijpt, gebruik ik die agressie om het op een andere manier uit te leggen.

Hij leerde me dat het altijd bij de leraar ligt om een weg te vinden.

Er waren dingen die ik mocht aangaan.

Angsten overwinnen: ga het maar doen!

Hij stelde de vraag: 'wie wil er leraar worden?'.

Zelf verantwoordelijkheid, het juiste inzicht, bij wie hoort het thuis?

Wat is jou rol in het geheel en binnen conflicten?

Hij leerde je, dat mensen altijd een reden hadden om te liegen.

Hij hield je een spiegel voor.

De vraag die hij heel zacht kon stellen was: 'is dat waar?'.

'Denk nog eens na', zei hij dan.

Niet de waarheid spreken was onmogelijk, je loog niet tegen de ander maar tegen jezelf!!

Als je het antwoord niet had, dan zei hij: 'ik heb de tijd', en bleef dan in stilte tegenover je zitten.

Hij gaf me tips en leerde me om van mijzelf te houden!

Hij leerde me het oordeel los te laten.

Resha gaf veel les in die tijd en ik mocht meelopen.

Weet je wat mooi is, als ik op een bepaalt vlak een probleem heb, dan zie ik zijn gezicht voor me en hoor hem letterlijk de juiste dingen zeggen die ik nodig heb.

Hij was er meester in om jou te laten praten en je eigen antwoorden te laten vinden.

Dan glimlachte hij en zei: 'mooi hé'.

Resha heeft mij nooit laten vallen.

Ik heb mijn masterschap bij hem mogen doen.

En ik probeer om met net zoveel respect les te geven.

 

Langzamerhand werd Resha mijn vriend, we wisten dat we alles aan elkaar konden vertellen en deelden ontzettend veel dingen.

Soms was er even een pauze en spraken elkaar een poosje niet.

Grappig, je dacht aan elkaar en de telefoon ging, ik wilde je net bellen!!

Wat dan weer verwonderlijk was, dat we dan met dezelfde dingen bezig waren.

We lazen dan de zelfde boeken of hielden ons bezig met dezelfde verdieping in dingen.

Alles liep synchroon.

Uren spraken we met elkaar, leerde van elkaar.

Ik mocht groeien, ik werkte zo hard als ik kon.

Uiteindelijk had ik de moed om hem te ondersteunen toen het nodig was.

We begonnen elkaar broer te noemen en zo voelde het ook.

Resha ondersteunt me op mijn pad en verrijkt daardoor mijn leven.

De lessen die hij aanreikt en de inzichten zijn uitdagend en mogen nog steeds verder uitgewerkt worden.

We kunnen met elkaar lachen en huilen en we weten dat we op elkaar kunnen rekenen.

Wat ben ik trots op zo'n broer!!!

Resha ik beloof je, dat ik met net zoveel respect, deze kennis zal doorgeven.

Ik ben je daarvoor nog elke dag dankbaar en voor alle levenslessen die jij mij leerde.

Amituofo,  master, leraar, broer, Resha, we blijven elkaar ontmoeten!!

In memoriam: Resha Cuhfus 26-4-1947 / 07-10-2017 †

.